سوز و سیل

یک چند به شاگردی استاد شدم

یک چند به استادی خود شاد شدم

پایان سخن شنو که ما را چه رسید

چون آب بر امدیم و چون باد شدیم

در انتظار سفری طولانی....................

ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده ایم

از بد حادثه اینجا به پناه آمده  ایم

رهرو منزل عشقیم وزسر حد عدن

تا به اقلیم وجود این همه راه آمدهایم

بنام خدا

امروز در شهر محل تولدم این مطلب را مینویسم پس از دوازده سال دوباره برای زتدگی به خرم آباد آمدم

پس از گذشت ۳۱ سال خدمت بالاخره با شرایطی که پیش آمد از تاریخ ۳۱/۴/۸۹ بازنشسته شدم و فصل جدیدی از زندگی را میبایست آغاز کنم امروز که مطلب را مینوسم هیچ برنامه ای ندارم ونمدانم که چه باید کرد و چه میشود بخدا توکل میکنم